Fundamentalist

Genieten is een kunst.

 In elk geval voor mij. 

Afgelopen dagen merkte ik weer wat er gebeurt als ik iets leuk vind en dat is eigenlijk een rode draad in mijn leven; genieten wordt werken en brengt minder genot… 

 Mijn lief verzuchtte onlangs dat het met mij hollen of stilstaan is. 

Wanneer ik ergens interesse in heb duik ik er helemaal in. 

Dat is leuk en lekker, even helemaal opgaan in iets wat op dat moment belangrijk voor me is. 

 De laatste weken ben ik bezig met eten zonder e-nummers, biologisch eten en natuurlijke make-up. Lekker om me daarin te verdiepen. 

Ik heb vele blogs gelezen en heb nog vele te gaan. 

In de supermarkt bestudeer ik vrijwel alles om tot de beste productkeuze te komen. 

We krijgen sinds vorige week een biologische groenten en fruittas, meneer post heeft al enkele pakketjes aan de deur gebracht met allerlei natuurlijke crèmetjes, zeepjes en parfummetjes en enkele zaken heb ik ook weer teruggestuurd omdat daar dan toch conserveringsmiddelen inzaten die niet okay zijn. 

In natuurvoedingswinkels laat ik ook (voornamelijk) vleesproducten liggen omdat daar een slecht e-nummer inzit volgens mijn e-nummer-app. 

Ik heb het ergens in me om een fundamentalist te worden. 

Ik duik ergens helemaal in, wordt zeer streng in de leer en verlies vervolgens elke vorm van genieten. 

Nou weet ik niet goed of dat laatste een kenmerk is voor fundamentalisme…

Wat ik voor mezelf wel weet is dat ik in plezier of interesse me ergens in vastbijt, 

het heerlijk vind om me daarin te verdiepen,

 dat heel intensief doe,

 nergens anders meer aan kan denken,

 en doorga totdat ik eigenlijk niet meer kan.

 Een poosje later vind ik mezelf terug, soms bijna letterlijk verkrampt. Moe van de eisen die ik mezelf onbewust stel.

De andere kant ken ik ook, gewoon doen wat het moment me ingeeft zonder dat ik me bezig houd met of het wel kan. 

Ik heb het lang met geld gehad. 

Toen ik na mijn studie eindelijk geld verdiende heb ik lang gekocht waar ik zin in had. Zo heb ik wel 10 jaar vrijwel altijd rood gestaan; weliswaar nooit zoveel dat ik het niet kon aflossen, maar toch. 

Sinds een jaar of 2 ben ik overgestapt naar een andere bank en ik heb gelijk geregeld dat ik niet meer rood kan staan. Ik vind het een prettig gevoel, overzicht hebben op wat ik heb en leven binnen het budget.

Genieten gaat dus schijnbaar niet over loslaten, wat ik me bedacht toen ik over dit onderwerp nadacht. Genieten gaat waarschijnlijk over een leven binnen de regels die je je zelf hebt gesteld met kleine en soms grotere uitspattingen. 

Een balans vinden tussen de beide beschreven extremen. 

En laat ‘de balans vinden’ nu juist het moeilijkst zijn voor een dame die óf holt, óf stilstaat.